 |
Biskupiec i jego okolice to raj dla miłośników przyrody, zaskakujący bogactwem natury, a przede wszystkim umożliwiający bezpośredni kontakt z rzadkimi, będącymi pod ochroną roślinami, z różnorodną zwierzyną (jelenie, sarny, dziki, zające, lisy, kuny leśne) i ptactwem (drozd, zięba, pliszka, kukułka, jarząbek). Wielogatunkowe zarybienie jezior (leszcz, lin, karaś, węgorz, szczupak, okoń, ukleja, i inne) - to niezwykła atrakcja dla miłośników wędkowania. Nasze lasy obfitują w maliny, poziomki, jerzyny, czarne jagody, to także niewątpliwy raj dla grzybiarzy. O bogactwie i urokach naszej flory i fauny można się przekonać podczas pieszych wypadów, czy też rowerowych eskapad. Gorąco zapraszamy. |
Zabytki przyrodnicze
Na terenie gminy Biskupiec wytyczono dwa rezerwaty przyrody:
Dębowo - rezerwat leśny zajmujący powierzchnię 24,72 ha. Jest to jeden z najstarszych rezerwatów utworzonych na terenie Pojezierza Mazurskiego. Rezerwat został utworzony w celu zachowania ze względów naukowych i dydaktycznych lasu bukowego o cechach zespołu naturalnego będącego równocześnie najdalej wysuniętym na wschód naturalnym stanowiskiem tego gatunku. Panujący w drzewostanach buk zajmuje powierzchniowo 78,78%, a masowo dochodzi do 94,35%. Najcenniejsze fragmenty rezerwatu zajmują ponad 200-letnie drzewostany bukowe uzupełnione sztucznymi nasadzeniami dębu prowadzonymi pod koniec XIX w. Wiele okazów buka osiąga rozmiary drzew pomnikowych. Największe powierzchnie rezerwatu zajmuje zespół Tilio Carpinetum typicum - grąd subkontynentalny z panującym w drzewostanie bukiem. W warunkach swobodnego przepływu wód gruntowych powstało żyzne siedlisko olsu z typem zespołu Circaeo Alnetum. Przy ograniczonym przepływie wód gruntowych powstały siedliska uboższe z zespołem Querco - Picetum z panującym świerkiem. Natomiast w warunkach silnie ograniczonego przepływu wód gruntowych, nawet zbliżonych do stagnujących, powstały ubogie siedliska boru wilgotnego, a fragmentarycznie boru bagiennego i boru mieszanego bagiennego z występującym tu zespołem brzeziny bagiennej - Betuletum pubescentis. Lokalizacja rezerwatu w pobliżu ruchliwej szosy i często odwiedzanego pobliskiego jeziora Stryjewskiego powoduje, że rezerwat nie stanowi istotnej ostoi zwierzyny. Wiele obserwowanych tutaj gatunków należy zaliczyć do przechodnich lub na przelotach.
Zabrodzie - rezerwat florystyczny zajmujący powierzchnię 27,3 ha. Rezerwat został utworzony w celu zachowania, ze względów naukowych i dydaktycznych, stanowisk brzozy niskiej Betula humilis oraz fragmentu boru bagiennego zachowanego w stanie naturalnym. Obszar ten zajmowało niegdyś jezioro Pudląg, które w 2 połowię XIX wieku zostało sztucznie osuszone poprzez przekopanie tzw. Rowu Pudląskiego wpadającego do Kanału Dymerskiego. Przeważającą powierzchnię rezerwatu zajmuje zespół Dryopten thelypteris -Betuletum (brzezina bagienna) z brzozą i sosną oraz olszą w domieszce. Centralną część rezerwatu zajmuje zespół Yaccinio uliginosi - Pinetum, w którym warstwę drzew tworzy sosna wspólnie z brzozą. Jest to charakterystyczny składnik szaty roślinnej Pojezierza Mazurskiego. Okrajkowe fragmenty rezerwatu zajmuje zespół Querco -Piceetum z sosną oraz świerkiem, a sporadycznie również brzozą w domieszce.
Nieleśny zespół na terenie rezerwatu reprezentuje Salicetum - Pentandro - Cinereae stanowiący ostatnią fazę lądowacenia zbiorników wodnych przez odkładanie się warstw gytii, a następnie torfów przejściowych, które tworzą się przy ograniczonym ruchu wód gruntowych. Zespołom roślinnym odpowiadają następujące typy siedliskowe lasu: las mieszany bagienny (zajmujący 53,6% powierzchni rezerwatu), bardzo rzadki w kraju bór bagienny (17,7%), bór mieszany bagienny (8,4%) oraz bór mieszany wilgotny (1,9%). Na terenie rezerwatu odnotowano występowanie 77 gatunków roślin, w tym m.in. pływacz średni Utricularia intermedia, bażyna czarna Emperum nigrum - rzadki składnik flory Polski, rosiczka okrągłolistna Drosera rotundifolia.
Należy przy tym podkreślić, że brzoza niską, która była jednym z głównych celów ochrony, dla którego utworzono rezerwat zachowała się jedynie w nielicznych egzemplarzach. Rezerwat stanowi ostoję dla licznych rzadkich i chronionych gatunków ptaków związanych z siedliskami wodno-błotnymi i leśnymi. Na terenie rezerwatu wielokrotnie obserwowano żmiję zygzakowatą.
 |
Rozlewisko "Łąki Dymerskie" - kompleks podmokłych, zarośniętych trzciną łąk, tworzących obecnie bagna - pozostałość po osuszonym jeziorze Dymer o powierzchni 250 ha w obrębie Popowej Woli; |
|
"Zlotowisko Żurawi" - użytki rolne kl. V i VI - zlotowisko jesienne żurawi, w szczycie gromadzące do 2 500 ptaków, obejmujące obszar 70 ha. Położone między rozlewiskiem "Łąki Dymerskie", a drogą ze wsi Dymer do Dźwierzut. |
|
"Parleskie Wzgórza" - użytek ekologiczny. Obiekt zajmuje powierzchnię 244,54 ha. Użytek stanowi wyjątkowo ciekawy pod względem geomorfologicznym i przyrodniczym obszar wzgórz, morenowych. Obszar ten, widoczny z szosy Mrągowo-Olsztyn, stanowi niezwykle istotną wartość krajobrazowo-turystyczną regionu. O jego walorach krajobrazowych decyduje bogata rzeźba polodowcowa z ciągami wzgórz moreny czołowej pociętymi licznymi zagłębieniami terenowymi o urozmaiconej sieci hydrograficznej. Malowniczy krajobraz tworzy mozaika łąk, pastwisk, nieużytków i lasów z bogatą roślinnością kserotermiczną oraz roślinność bagienna zajmująca międzymorenowe obniżenia. Znacznie zróżnicowane siedliska i zespoły roślinne są ostoją wielu rzadkich gatunków ptaków oraz wpływa na bogactwo świata owadów. Użytek ekologiczny "Parleskie Wzgórza' i rezerwat przyrody "Piłaki" (poza terenem gminy Biskupiec) stanowi zamienne zlotowisko żurawi.Na podstawie decyzji Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa O/Olsztyn użytek ekologiczny "Parleskie Wzgórza" został przekazany w nieodpłatny zarząd na czas nieokreślony Zarządowi Mazurskiego Parku Krajobrazowego z/s w Krutyni. |
|
"Jezioro Galk" i "Jezioro Korek"-małe śródleśne jeziora położone na terenie Nadleśnictwa Wipsowo, o powierzchni odpowiednio 4,23 i 10,96 ha. |
Pomniki przyrody:
|
Lipowo - dąb o obwodzie 500 cm i wysokości 25 m, |
|
Dębowo nad jez. Bęskim - dąb o obwodzie 492 cm i wysokości 26m. |
Na terenie wiejskim znajduje się jedenaście parków wpisanych do rejestru zabytków - Czerwonka, Kobułty, Kojtryny, Borki Wielkie, Dąbrówka Kobułcka, Droszewo, Mojtyny, Parleza Wielka, Rasząg, Sadowo, Zabrodzie.
